کد مطلب:274763 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:250

زیارت عاشورا
و ما در اینجا بخاطر آسانی كار خوانندگان محترم زیارت عاشورا را نقل می كنیم: صالح بن عقبه و سیف بن عمیره گویند كه: علقمه بن محمد حضرمی گوید: به حضرت ابا جعفر [امام باقر] علیه السلام عرض كردم: دعائی به من بیاموزید كه آنرا در این روز [عاشورا] بخوانم، آنگاه كه حضرتش را از نزدیك زیارت می كنم، و نیز دعائی [بیاموزید] كه هر گاه حضرتش را از نزدیك زیارت نكردم، آنرا بخوانم. و از سرزمینهای دور و از خانه ام بدان [حضرتش را] زیارت نمایم، [و به سوی ایشان] اشاره كنم. گوید: پس حضرتش به من فرمود: ای علقمه هر گاه تو دو ركعت نماز خواندی، بعد به سوی حضرتش سلام كن. پس در هنگام اشاره به سوی حضرتش بعد از تكبیر این سخن را بگو: پس همانا اگر تو این سخن را گفتی، پس به تحقیق تو به همان چیزی (حضرتش را) خوانده ای كه دیگر زائرانش از ملائكه



[ صفحه 131]



می خوانند، و خدا برای تو یكصد هزار هزار درجه را می نویسد، و تو بسان كسانی خواهی بود كه با حضرت حسین علیه السلام شهید شده اند، تا این كه تو در درجات ایاشن با آنها شریك خواهی بود. و سپس (این مقام را) جز در شهدائی كه با حضرتش شهید شده اند، در دیگران نخواهی شناخت، و برایت ثواب زیارت تمامی پیامبران و تمامی رسولان و (ثواب) زیارت تمامی كسانی كه از روز شهادت حضرتش علیه السلام، حضرت حسین علیه السلام را زیارت كرده اند، نوشته خواهد شد، كه سلام بر او و بر اهل بیتش (باد). (می گوئی:) سلام بر تو ای ابا عبدالله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیر مومنان، و (ای) فرزند سرور جانشینان (الهی). سلام بر تو ای فرزند فاطمه برگزیده زنان جهانیان. سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا، و (ای كسی كه) مظلوم كشته شده و تقاص خونش گرفته نشده است. سلام بر تو و بر ارواحی (یا فرشتگان مقربی) كه به درگهت آرمیده اند، از سوی من بر تمامی شما سلام خدا باد، (آنهم) برای همیشه (و) تا آن هنگام كه من باقی هستم و شب و روز باقی است. ای ابا عبدالله، سوك و عزای تو چقدر بزرگ گردید، و مصیبت تو چقدر بر ما گران و عظیم آمد، و بر تمامی اهل اسلام (نیز به اینگونه شد)، و نیز مصیبت تو در آسمانها بر تمام اهل



[ صفحه 133]



آسمانها بزرگ و گران (تلقی) شد. پس خدا امت و گروهی را لعنت كند كه پایه های ظلم و جور را بر شما اهل بیت بنیان افكندند، و خدا قومی را لعنت كند كه شما را از مرتبت و جایگاهتان دور كردند، و شما را از مرتب هائی كه خدا شما را بر آن داشته بود، بركنار نمودند. و خدای كسانی را لعنت كند كه شما را كشتند، و خدا (كسانی را) را لعنت كند كه با زمینه سازی های خود، راه را برای جنگ (دشمنان خدا) با شما باز كردند. من در برابر خدا و شما، از آنان بیزاری می جویم و همچنان از پیروان و تابعان و دوستان آنان نیز اظهار بیزاری می نمایم. ای ابا عبدالله من با هر كه با شما در صلاح و سلامت است، در صلح و سلامتم، و با هر كه با شما می جنگد، در مبارزه و جنگم، (و این مطلب) تا هنگام قیامت ادامه خواهد داشت. و خدا خاندان زیاد و خاندان مروان را لعنت كند، و خدا همه افراد بنی امیه را لعنت فرماید، و خدا فرزند مرجانه را لعنت نماید، و عمر بن سعد را خدا لعنت كند، و شمر را خدا لعنت فرماید، و خدا گروهی را كه اسبان خود را برای مبارزه با شما زین كردند و بر دهان آنان لجام زدند و بر چهره خویش نقاب كشیدند، لعنت فرماید. پدر و مادرم فدای تو باد، براستی كه سوك و عزای تو بر من سخت و بزرگ گردیده است. پس از خدائی كه جایگاه ترا گرامی داشته، و مرا نیز به خاطر دوست داشتن شما گرامی داشته، خواهانم كه انتقام گرفتن از خون تو را به همراهی امام



[ صفحه 135]



یاری شده (حضرت ولی عصر) از خاندان محمد، كه درود خدا بر او و خاندانش باد، نصیب فرماید. خدایا مرا در نزد خویش در دنیا و آخرت به خاطر (حضرت) حسین علیه السلام آبرومند فرما. ای ابا عبدالله من به خدا و پیامبرش، و امیر مومنان، و حضرت فاطمه، و امام حسن، و به شخص شما، به وسیله پذیرفتن ولایتت، و به وسیله بیزاری از كسی كه بنیان ستم را برپا داشت و بر مبنای ظلم (بر شما) پایه های حكومت خود را بنا نهاد، و بر ستم و جور بر شما و شیعیانتان (حكومتش را) همچنان ادامه داد، به شما نزدیكی می جویم. از اینگونه افراد در برابر خدا و شما بیزاری می جویم. و به خدا و سپس به شما به وسیله دوستی و ولایت شما و دوست داشتن دوست شما تقرب می جویم. و با بیزاری از دشمنان شما و برپاكنندگان جنگ بر (علیه) شما، و با بیزاری از پیروانشان و دنبال روهایشان (به سوی خدا و سپس به سوی شما تقرب می جویم). من با هر كه با شما در صلح و سلامت است در صلح و سلامتم، و با هر كه با شما در حال جنگ است، در حال نبرد و ستیز می باشم. و دوستدار كسی هستم كه دوست شما باشد، و دشمن هر كسی كه با شما دشمنی كند. پس از خدائی كه به وسیله شناساندن شما به من، مرا گرامی داشت و شناساندن دوستان شما و نیز بیزاری از دشمنان شما را نصیب من فرمود، خواهانم



[ صفحه 137]



كه در نزد شما در دنیا و آخرت قدم و جایگاه صدق و راستی را برایم ثابت بدارد. و نیز از او خواهانم كه مرا به جایگاه پسندیده ای كه شما در نزد خدای دارید، برساند، و به علاوه از خدای متعال خواهانم كه خونخواهی خون خودم (خون شما) را به همراهی پیشوای هدایت آشكار سخنگوی به حق (كه) از خاندان شما می باشد، نصیب من فرماید. و از خدای متعال خواهانم كه به حق شما و به حق مقامی كه شما در نزد او دارید، مرا به خاطر سوگوار بودن بر شما برترین اجری را كه در مصیبتی به مصیبت دیده ای عطا می فرماید، ارزانی نماید. آن مصیبتی كه بس بزرگ بوده و سوكش در اسلام و در تمامی آسمانها و زمین نیز گران و بزرگ است. خدایا مرا در این موقعیتم از جمله كسانی قرار ده كه از سوی تو به آنان درودها (توجه ها) و رحمت و آمرزشی می رسد. بار خدایا حیات مرا، حیات محمد و خاندان محمد قرار ده، و مرگم را (مانند) مردن محمد وخاندان محمد قرار ده. خدایا این روز (عاشورا) روزی است كه بنی امیه آنرا جشن گرفتند، و نیز فرزند جگرخواره این روز را جشن گرفت، آن كسی كه بر زبان تو و زبان پیامبرت - كه درود خدا بر او و خاندانش باد - در هر جا و هر پایگاهی كه پیامبرت - كه درود خدا بر او و خاندانش باد - ایستاد، لعنت شده فرزند لعنت شده، خوانده شده است.



[ صفحه 139]



خدایا ابا سفیان و معاویه و یزید بن معاویه را لعنت فرما، بر ایشان از جانب تو تا جاودانگی ابدیت، لعنت و نفرین باد. و این روز (عاشورا) روزی است كه در آن خاندان زیاد و خاندان مروان به خاطر كشتنشان حسین را كه درود خدا بر او باد، شادی كردند. الها پس لعنت و عذاب (دردناك) خودت را بر آنان، دو برابر فرما. بارالها من در این روز و در این موقعیتم و در طول زندگانیم به وسیله بیزاری جستن از آنان و لعنت نمودن بر ایشان، و به وسیله دوستی به پیامبرت و خاندان پیامبرت - كه بر او و بر ایشان سلام باد -، به تو تقرب می جویم. پس می گوئی: خدایا اولین ستمگری را كه در حق محمد و خاندان محمد بیدادگری نمود، و تا آخرین نفری كه وی را در این ستمگری تبعیت كرد، لعنت فرما. الها جماعتی را كه با (امام) حسین پیكار كردند، لعنت فرما، و نیز آن كسانی را كه با گروه پیكار كننده برای كشتن حضرتش همراهی كردند، و بیعت نمودند، و پیروی كردند، (لعنت فرما). بار خدایا جملگی آنان را به لعن خود دچار و گرفتار فرما. (این را) صد مرتبه می گوئی، سپس می گوئی: سلام بر تو ای ابا عبدالله و بر ارواحی كه بر درگهت آرمیده اند، از من بر تو، برای همیشه و مادامی كه شب و روز باقی است، سلام خدا باد. و خدای متعال این زیارت را آخرین زیارت من از شما قرار ندهد. بر حسین و بر علی بن الحسین و بر فرزندان حسین و بر یاران حسین سلام باد.



[ صفحه 141]



(این را) یكصد مربته می گوئی، سپس می گوئی: الها نخستین ستمگر بر خاندان پیامبر را به لعن مخصوص من مختص فرما، و این لعن را از اولین ستمگر شروع كن، و سپس دومین، و سومین، و چهارمین (ستمگر را لعنت فرما). بار خدایا در پنجمین مرتبه یزید را لعنت فرما، و عبیدالله بن زیاد، و فرزند مرجانه، و عمر بن سعد، و شمر، و خاندان ابوسفیان، وخاندان زیاد، و خاندان مروان را تا روز رستاخیز لعنت فرما. سپس به سجده می روی و می گوئی: خدایا بر تو سپاس باد (آن هم) سپاس سپاسگزارانی كه بر اساس مصیبت های آنان سپاسگزاریت كرده اند. ستایش خدای را بر سوك و عزای بزرگم. الها شفاعت حسین را در روز ورود (به محشر) نصیبم فرما، و مرا در سخن و اعتقادم نسبت به (امام) حسین ثابت قدمب دار، و همچنین (مرا) نسبت به یاران حسین یعنی آن كسانی كه خون خویش را در برابر حسین - كه بر او درود باد - بذل نمودند، (ثابت قدم قرار ده). عقلمه گوید كه حضرت ابا جعفر [امام باقر] علیه السلام فرمود: اگر بتوانی هر روز به این زیارت از خانه ات آن حضرت را زیارت كنی، این كار را انجام ده، كه برای تو تمامی این ثوابها خواهد بود.



[ صفحه 145]